Πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Οργισμένα Νιάτα» στο θέατρο Αυλαία
Ανέβηκε στο πατάρι του Σάρωθρον μια Κυριακή απόγευμα και χρειάστηκαν λίγα μόλις λεπτά για να κατακτήσει με την χειμαρρώδη παρουσία του τον χώρο. Ο Σήφης Πολυζωίδης βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για την παράσταση «Οργισμένα Νιάτα» του Τζον Όσμπορν σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή (26,27,28/2 & 1/3, Θέατρο Αυλαία) και πέρασε μια βόλτα από τα Λαδάδικα για μια ειλικρινή κουβέντα με θέμα το θεατρικό έργο με τον παρεξηγημένο τίτλο.
Ο ηθοποιός που υποδύθηκε τον Σάββα Ξηρό στην «Ισορροπία του Nash» της Πηγής Δημητρακοπούλου, μια παράσταση που λογοκρίθηκε απροκάλυπτα και κατέβηκε από το Εθνικό Θέατρο, αργότερα συμμετείχε στο «Lebensraum – Ζωτικός Χώρος» του Θανάση Τριαρίδη και της ίδιας σκηνοθέτη με τον επίσης ηθοποιό και άτομο με αναπηρία Πάνο Ζουρνατζίδη. Το εν λόγω έργο, μαζί με την πίεση της ομάδας ΘΕΑΜΑ (Θεατρική Οµάδα Ατόµων Με Αναπηρία), του Θεάτρου Κωφών Ελλάδος και της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία, κατάφερε να καταργήσει το νόμο που δεν επέτρεπε στους ανθρώπους με αναπηρία να σπουδάσουν σε δραματικές σχολές.
Κουβαλώντας με τιμιότητα αυτές τις στιγμές, που εξυψώνουν την τέχνη του θεάτρου σε ένα πεδίο πολιτικής σκέψης και πράξης, ο Σήφης Πολυζωίδης μίλησε στο Σάρωθρον για τον ρόλο του ως Κλιφ στα «Οργισμένα Νιάτα» και για τους νέους με τα κομμένα φτερά και τα κλεμμένα όνειρα.
«Εφτά Κυριακές. Εφτά εποχές. Εφτά διαφορετικές πόλεις. Τέσσερις άνθρωποι σε ένα σπίτι στο Σικάγο του ’56, στο Παρίσι του ’62, στο Μιλάνο του ’72, στην Αθήνα του ’81, στη Μόσχα του ’88, στο Βερολίνο του ’91, στο Λονδίνο του ’97. Οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια ιστορία. Η λύσσα ενός αυτοκαταστροφικού πάθους και η πορεία προς την ενηλικίωση. Κι όταν ο Τζίμυ Πόρτερ ενηλικιωθεί, μαζί του θα κλείσει κι ο 20ός αιώνας. Ο τελευταίος -ίσως- αιώνας που οι νέοι πολέμησαν για τα ιδανικά τους», διαβάζει κανείς στην περιγραφή του θεατρικού έργου.
Πρόκειται για μια παράσταση που διαδραματίζεται σε 7 Κυριακές, που περιγράφονται ως ώρες ανίας και αυτοκαταστροφής. Και εμείς εδώ συναντιόμαστε Κυριακή. Τι σημαίνει για σένα αυτή τη μέρα;
Κυριακή, ε; Για τον ηθοποιό η Κυριακή είναι εργάσιμη. Για εμάς Κυριακή είναι η Δευτέρα, το ρεπό μας από το θέατρο. Κυριακή είναι μια μέρα ύπνου και ξεκούρασης, χαλάρωσης, αγάπης, έρωτα…
Αγαπημένο τραγούδι για την Κυριακή έχεις;
Όλα τα τραγούδια στην ουσία μιλάνε για την Κυριακή. Είναι μέρα έμπνευσης, είναι αργία, είναι μια καλλιτεχνική μέρα.
Θέλω να μου εξηγήσεις λίγο αυτό το πέρασμα στις πόλεις και στις εποχές στα «Οργισμένα Νιάτα». Πώς περνάμε από το Σικάγο του ’56 στο Λονδίνο του ’97;
Αυτό το έχει κάνει η σκηνοθέτης μας, η Κίρκη Καραλή, είναι μια πολύ έξυπνη ιδέα. Το έργο είναι γραμμένο το 1956 και η ίδια έχει πάρει κάποια γεγονότα σημαντικά που έχουν γίνει σε πόλεις και χώρες: Γαλλία Μάης του 68, τρομοκρατικές οργανώσεις τη δεκαετία του ’70 στο Μιλάνο κ.α. και έχει δέσει τις δεκαετίες με τα πρόσωπα που ζούνε χωρίς να αλλάζουν, μένοντας ίδιοι στο χρόνο που περνά. Πράγμα που σημαίνει ότι οι νέοι έχουν τις ίδιες αναζητήσεις από το 1956 μέχρι και σήμερα. Όποιον νέο και να ρωτήσεις θα σου πει ότι θέλει ελευθερία, ότι ψάχνει το καινούργιο. Φέρνουν καινούργιες ιδέες που δεν τους αφήνουν να τις εκπληρώσουν. Νομίζω ότι το έργο αφορά πολύ τη σημερινή εποχή, το 2018, το πόσο εγκλωβισμένος είναι ένας νέος στην Ελλάδα του σήμερα. Το χειρότερο πράγμα για τον άνθρωπο είναι να του κόψεις τα όνειρα, τότε παύει να ζει. Αυτή η εποχή έχει κόψει τα φτερά στους νέους ανθρώπους.
Ο δικός σου ρόλος στο έργο ποιος είναι;
Είναι πολύ συμπαθητικός, δεν είμαι το άγριο νιάτο. Κάνω τον ισορροπιστή των σχέσεων. Είμαι ο άνθρωπος που κατευνάζει τα πράγματα και τα φέρνει σε μια ομαλότητα. Κόβω τις εξάρσεις των ηρώων.
Αυτός είναι κόντρα ρόλος σε σχέση και με τον τίτλο της παράστασης.
Ο τίτλος είναι κόντρα γενικά με το έργο. Είναι λίγο παρεξηγημένο, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι η οργή είναι το πρώτο θέμα. Όχι, είναι οι σχέσεις, ο έρωτας και το μεγαλείο του, όπως αποδεικνύεται και στο φινάλε της παράστασης. Το πώς ζούμε μέσα στα ψέματα, το ότι δεν μπορούμε να εκφραστούμε.
Πώς εξέφραζες την οργή σου ως νέος και πώς βλέπεις να εκφράζεται σήμερα;
Εγώ ήμουν ένα παιδί αντιδραστικό γενικά στη ζωή, είχα μια άγρια εφηβεία μέχρι που έγινα ηθοποιός και ηρέμησα επειδή εκφράστηκα μέσα από την τέχνη. Προσπάθησα όλα αυτά που με ταλαιπωρούσαν μέσα μου, το να αλλάξω τον κόσμο δηλαδή, να τα διοχετεύσω μέσα από την τέχνη μου για να είμαι καλά με τον εαυτό μου. Οι σημερινοί νέοι είναι πιο εγκλωβισμένοι από εμάς. Τι να κάνουν; Χωρίς όνειρα; Πρέπει να ψαχτούν μέσα τους και να προχωρήσουν τον κόσμο.
Πρώτα η «Ισορροπία του Nash» που λογοκρίθηκε και κατέβηκε. Μετά το Lebensraum που κατάφερε να αλλάξει έναν ολόκληρο νόμο για τους ανθρώπους με αναπηρία. Έχεις καταφέρει αυτό που λένε πολλοί συνάδελφοί σου, το «εκφράζομαι πολιτικά μέσα από την τέχνη μου»;
Γενικώς πιστεύω ότι πρέπει να εκφράζεσαι μέσα από την τέχνη και πολιτικά εκφράζομαι μέσα από αυτήν όποτε μπορώ και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Και ειδικά όταν κάνω δικά μου πράγματα θέλω να έχουν ένα πολιτικό θέμα και αντίκρισμα. Δεν θα κάνει την επανάσταση το θέατρο, αλλά θα σε βάλει να σκεφτείς. Θα βάλει το μυαλό σου να σκεφτεί. Πράγματα που ήδη τα αναλογιζόμαστε και όταν τα βλέπουμε μας δίνεται ένα έναυσμα.
Μιας και είμαστε σε ένα χώρο που συνδέεται με τη μουσική, εσύ τι μουσική ακούς και τι άκουγες ως οργισμένος νέος;
Καταρχάς ήμουν μουσικός, μπασίστας σε ένα γκρουπ ροκ μουσικής, τους «Απόντες». Το σχήμα συνέχισε την καριέρα του, έβγαλε και δίσκους αλλά εγώ αποχώρησα γιατί ασχολήθηκα με το θέατρο. Η μουσική που ακούω είναι ροκ, αλλά δεν αποκλείω τίποτα. Ανάλογα τη στιγμή που είσαι ακούς και άλλο είδος μουσικής. Για παράδειγμα, η παραδοσιακή μουσική μου αρέσει πολύ.
Info
ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ | Παραστάσεις: 26,27,28 Φεβρουαρίου & 1 Μαρτίου , Ώρα 21.00, στο Θέατρο Αυλαία
Μετάφραση – Έρευνα: Χρήστος Κεχαγιάς
Απόδοση- Δραματουργική Επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή
Πρωταγωνιστούν:
Πέγκυ Τρικαλιώτη, Χάρης Τζωρτζάκης, Σήφης Πολυζωίδης, Ολυμπία Σκορδίλη
Αναλυτική Προσέγγιση: Ανδροκλής Δεληολάνης
Σκηνικά: Άγγελος Μέντης
Κοστούμια: Απόστολος Μητρόπουλος
Ηχητικό περιβάλλον: Λιάνα Τζερεφού
Για το ρόλο του πατέρα δανείζει τη φωνή του ο Ανδροκλής Δεληολάνης
Δημιουργία trailer: Ειρήνη Στείρου
Φωτογραφίες Παράστασης: Νίκος Πανταζάρας
Βοηθός Παραγωγής: Ειρήνη Βουρλάκου
Παραγωγή: ANDRODELY p.c.
Τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ γενική είσοδο και 10 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων)
Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου, Viva
Πληροφορίες-Κρατήσεις: 2310257218,6934115555
Διάρκεια Παράστασης: 105 λεπτά
Ώρες ταμείου: 10.30-13.30 & 17.30-21.00