Παρουσιάζει την πρώτη της ατομική έκθεση στο Σάρωθρον
Συνέντευξη στην Κική Μουστακίδου
Η Σοφία Δεινοπούλου είναι εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, αλλά η μεγάλη της αγάπη είναι η ζωγραφική. Ένα πάθος που ανακάλυψε πρόσφατα στη ζωή της και το υπηρετεί με αφοσίωση εδώ και τρία χρόνια, ως μαθήτρια στο Εργαστήρι Ζωγραφικής Kristiboni. Μετά από εντατική εργασία πολλών μηνών, ολοκλήρωσε τα έργα της πρώτης της ατομικής έκθεσης και τα παρουσιάζει στον πάνω όροφο του Σάρωθρον.
«Ο κρυμμένος εαυτός», όπως τιτλοφορείται η δουλειά με την οποία μας συστήνεται, περιλαμβάνει τέσσερις πίνακες σε ελαιογραφία που είναι κατά βάση ρεαλιστικοί, αλλά με την συνθετική πινελιά της Σοφίας γίνονται υπερρεαλιστικοί.
«Ο κρυμμένος μας εαυτός αφορά τα στοιχεία που επιλέγουμε να μη δείχνουμε. Είναι κομμάτια που θέλουμε να κρατήσουμε για εμάς, φοβόμαστε μήπως τα δουν οι άλλοι και μας απορρίψουν. Πώς θα αποκτήσουμε το ταλέντο να κάνουμε τους άλλους λίγο πιο διάφανους και να μην εκπλησσόμαστε, να μην απογοητευόμαστε;».
Με αυτές τις σκέψεις η Σοφία Δεινοπούλου μας υποδέχεται στο καλλιτεχνικό σύμπαν που έχει ξεκινήσει να δημιουργεί.
Τι σημαίνει ζωγραφική για σένα και σε τι υπερτερεί σε σύγκριση με άλλες τέχνες;
Ζωγραφική για μένα είναι η απόλυτη ελευθερία έκφρασης. Δεν είναι απαραίτητο να είναι οφθαλμοφανές αυτό που ένιωθες τη στιγμή που δημιουργούσες. Δεν είναι απαραίτητη η επεξήγηση για το τι θέλεις να πεις μέσα από αυτό. Φυσικά, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί μέσα από το χορό ή τη σύνθεση μουσικής. Απλά η απεικόνιση των χρωμάτων, των σχεδίων, των γραμμών έχουν για μένα πιο έντονο χαρακτήρα.
Πώς επιδρά μέσα μας αυτή η τέχνη;
Δεν επιδρά μόνο με έναν τρόπο. Μπορεί να σε ηρεμήσει, να σε ταξιδέψει, ακόμη και να σε εξοργίσει. Μπορεί να μας δημιουργήσει όλα τα συναισθήματα.
Πιστεύεις ότι είναι λιγάκι παρεξηγημένη; Ότι ο κόσμος δεν τρέχει να δει μια έκθεση ζωγραφικής, όπως για παράδειγμα τρέχει να παρακολουθήσει μια συναυλία;
Αυτό που κατάλαβα από την έκθεση εδώ στο Σάρωθρον είναι ότι ήρθαν όλοι με την αγωνία να καταλάβουν τι θέλω να πω μέσα από αυτήν. Στη συναυλία δεν θα σκεφτεί κάποιος «άραγε τους έγραψε μόνος του τους στίχους; Τι ήθελε να πει με αυτή την φράση;» και τα λοιπά. Στη ζωγραφική μπορεί να μη θέλεις να πεις τίποτα, έχει δηλαδή αυτό το «αγκάθι». Δημιουργείς έναν πίνακα και μπορεί να μην σκέφτεσαι τίποτα εκείνη την ώρα.
Γιατί «κρυμμένος εαυτός»;
Γιατί αφορά στοιχεία που επιλέγουμε συνειδητά – και ασυνείδητα – να μην δείχνουμε. Είτε στην πρώτη μας επαφή με κάποιον, είτε σε μια βαθύτερη γνωριμία. Είναι κομμάτια που θέλουμε να κρατήσουμε για εμάς, φοβόμαστε μην τα δουν οι άλλοι και μας απορρίψουν. Σκεφτόμουν λοιπόν: πώς θα μπορέσουμε να γνωρίζουμε ανθρώπους και να καταλαβαίνουμε τι άνθρωποι είναι; Πώς θα αποκτήσουμε το ταλέντο να τους κάνουμε λίγο πιο διάφανους και να μην εκπλησσόμαστε, να μην απογοητευόμαστε;
Οι τέσσερις πίνακες που μας παρουσιάζεις πώς ενώνονται κάτω από αυτήν την «ομπρέλα»;
Η γυναίκα με το λουλούδι δείχνει την πιο ευαίσθητη, ντελικάτη, εύθραυστη πλευρά της γυναίκας. Για αυτό την έχω κάνει σε πιο συνεσταλμένη θέση. Από την άλλη μπορεί να αντιπροσωπεύει την ίδια τη ζωή, την φρεσκάδα.
Ο άντρας με το παγώνι είναι ο συμβολισμός του ναρκισσισμού, της υπερηφάνειας, της φιλοδοξίας. Έβαλα αντρικό σώμα επειδή το αρσενικό παγώνι έχει την ουρά – βεντάλια που ανοίγει, όχι για κάποιον άλλο λόγο.
Η γυναίκα λέαινα, που είναι και το αγαπημένο των περισσότερων μέχρι τώρα, συμβολίζει το δυναμισμό. Πολλές φορές τον καταπατούμε και προτιμούμε να κρατάμε μια πιο ήπια στάση σε πολλά θέματα, αλλά από μέσα βράζει η ψυχή. Το σώμα της είναι σε πιο συνεσταλμένη στάση για να δείξει την πίεση που νιώθει ο άνθρωπος όταν θέλει να εκφραστεί και δεν μπορεί.
Ο άντρας με τη μαύρη παπαρούνα έρχεται σε αντίθεση με τη γυναίκα με το λευκό λουλούδι. Μου αρέσει όμως να το βλέπω και σαν την πιο ευαίσθητη αντρική πλευρά. Η μαύρη παπαρούνα δείχνει την πιο βαριά μοίρα, την πιο μελαγχολική φύση, ίσως και μια υποβόσκουσα κατάθλιψη.
Ποια κρυμμένα κομμάτια συνθέτουν το δικό σου «είναι»;
Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν κρατάω πολλά κρυμμένα ή αν είμαι ανοιχτό βιβλίο. Γενικά, ή θα λειτουργώ με τεράστια εξωστρέφεια ή θα είμαι κλεισμένη στον εαυτό μου σαν στρείδι, αν νιώθω απειλή. Μια δόση στοργής την κρατάω για ανθρώπους που θα μπορέσουν να φτάσουν κάπου πιο βαθιά και ένα κομμάτι δυναμισμού επίσης κρατάω κρυμμένο.
Info
Η έκθεση ζωγραφικής «Ο κρυμμένος εαυτός» της Σοφίας Δεινοπούλου θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, στον πάνω όροφο του Σάρωθρον.
Βρείτε την Σοφία Δεινοπούλου στο προφίλ της στο facebook.
Έγραψαν για την έκθεση:
«Η διπλή φύση της γυναίκας με φαινόμενη δύναμη λέαινας και με πραγματική ανάγκη στοργής σαν τριαντάφυλλο. Και ο άντρας εντυπωσιακός, δυνατός σαν παγώνι, γίνεται λουλούδι ρομαντικό. Φτερούγες ανοίγουν από φύλλα και εύθραυστο το περιστέρι θα κρυφτεί, αρκεί βαθιά απ’ την καρδιά αγάπη να πηγάζει δυνατή και τότε ο εαυτός τους ο κρυφός, ο αληθινός αυθόρμητα στο φως θα βγει».