Για τα τραγούδια που συμβαίνουν χωρίς να επιδιώκονται
Συνέντευξη στην Κική Μουστακίδου
Με το λαούτο της στα χέρια, η Μαργαρίτα Λιτητάρη έφτασε στο Σάρωθρον ένα ζεστό πρωινό του Ιούνιου και μας χάρισε απλόχερα ένα δείγμα από τα τραγούδια της. Η μουσικός και ερμηνεύτρια από το Κιλκίς, τα τελευταία χρόνια ζει στην Θεσσαλονίκη και όλες της οι ασχολίες γυρίζουν γύρω από την τέχνη της.
Στον δίσκο που ετοιμάζει αυτή την περίοδο μαζί με τον Κλεόδημο Δελήμπαλτα θα συμμετέχει και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο οποίος θα τραγουδήσει ορισμένα κομμάτια. «Ουσιαστικά μου έδωσε μια τεράστια ώθηση στο να βγάλω δικά μου τραγούδια. Έχουμε μια φιλία και στηρίζει, βοηθάει. Θα μου άρεσε να δω και άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες να ακολουθούν αυτό το παράδειγμα», μας λέει.
Η Μαργαρίτα Λιτητάρη μαζί με τον Γιώργο Καλλιφατίδη (κιθάρα) και τον Περικλή Βραχνό (βιολί, τραγούδι) έχουν δημιουργήσει ένα σχήμα και κάνουν live σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης. Μέχρι να τους πετύχετε σε κάποιο από αυτά και να τους ακούσετε ζωντανά, διαβάστε τη συνέντευξη της τραγουδοποιού και δείτε την να ερμηνεύει κάτι δικό της στο πατάρι του Σάρωθρον.
Πότε ξεκίνησες να γράφεις τραγούδια;
Με αυτό ασχολούμαι από τότε που έπιασα την κιθάρα μου στα 13-14. Είχε ξεκινήσει μαθήματα ο αδερφός μου και έτσι άρχισα και εγώ σιγά σιγά να «ακουμπάω». Μου άρεσε πάντα να γράφω στιχάκια, έβγαινε αβίαστα. Δεν το έβαλα ποτέ σκοπό αλλά με τα χρόνια είδα ότι υπάρχει μια εξέλιξη. Τα τραγούδια μου συμβαίνουν, δεν τα επιδιώκω.
Και τι είναι αυτό που σε εμπνέει;
Οι προσωπικές μου περιπέτειες, η ζωή μου, οι φίλοι μου, ό,τι διαδραματίζεται στην κοινωνία. Τα τραγούδια γίνονται από προσωπική ανάγκη και για τον εαυτό μας. Μετά αποφασίζουμε ότι κάποια από αυτά μπορούμε και να τα μοιραστούμε. Στο κουκλοθέατρο δουλεύω περισσότερο με θεματικές. Εκεί έχω να κάνω με ένα συγκεκριμένο θέμα κάθε φορά. Έχω μια ομάδα, την «Ξέφρενη Χελώνα» μαζί με την ηθοποιό Κορίνα Αθανασούλα και ουσιαστικά γράφω τις μουσικές για τα τραγούδια, αλλά επίσης συμμετέχω και ερμηνεύοντας.
«Για τον μόνο το δρομάκι, έχει ένα φαναράκι» λέει ένας στίχος σου. Για σένα ποια πράγματα είναι σημαντικά; Ποια πράγματα σου δείχνουν τον δρόμο;
Τον δρόμο μας τον δείχνει η ίδια η ζωή και οι συγκυρίες. Πολλές φορές προσπαθώ να ακολουθήσω ένα δρόμο επειδή πρέπει να αποφασίσω να κάνω κάποια πράγματα και να πορευτώ και τελικά όταν βάζω ένα σχέδιο στο νου μου, τίποτε δεν γίνεται και όλα τα δείχνει η ζωή. Πορεύομαι σύμφωνα με αυτό που νιώθω και αυτό μου δείχνει τι πρέπει να κάνω.
Ποιες είναι οι επιρροές σου; Ποιοι καλλιτέχνες;
Στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια άκουγα Σιδηρόπουλο και Τρύπες. Αργότερα κάποια στιγμή ανακάλυψα τον Αλκίνοο και όταν άκουσα τα τραγούδια του είπα με μια παιδική αφέλεια «αυτά μιλάνε για μένα». Και ήταν και πηγή έμπνευσης για μένα οι δίσκοι του, «Όπως μυστικά και ήσυχα» σε μουσική και στίχους του Ζούδιαρη, ο «Ανεμοδείκτης» που ήταν και ο πρώτος δίσκος του Αλκίνοου που άκουσα ποτέ. Φυσικά ο Περίδης, ο Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Ζερβουδάκης. Όλοι αυτοί είναι αγαπημένοι και μας επηρεάζουν. Επιρροή μου όμως είναι και η παράδοση και αυτό βγαίνει και στα δικά μου τραγούδια.
Τώρα που ανέφερες τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, στο ίντερνετ σε βλέπουμε να ερμηνεύεις ένα κομμάτι σου μαζί του.
Ο Ζερβουδάκης ουσιαστικά μου έδωσε μια τεράστια ώθηση στο να βγάλω δικά μου τραγούδια. Θα τραγουδήσει κι αυτός κάποια κομμάτια στον δίσκο που ετοιμάζουμε με τον Κλεόδημο Δελήμπαλτα. Έχουμε μια φιλία και στηρίζει, βοηθάει. Θα μου άρεσε να δω και άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες να ακολουθούν αυτό το παράδειγμα
Ποιες πλευρές της προσωπικότητάς σου εκφράζεις μέσα από την μουσική;
Όταν δημιουργείς βγαίνει στην επιφάνεια η καλή σου πλευρά. Αυτή που αγγίζει με ευαισθησία τα πράγματα ή που διεκδικεί κάποιο δίκιο. Από την άλλη όμως, είναι περίεργο: δεν έχω γράψει ποτέ σε ένα τραγούδι μου ότι δεν χειρίστηκα σωστά ένα θέμα, ότι ζήλεψα, ότι μίλησα άσχημα σε έναν φίλο μου.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο σε σχέση με την μουσική;
Ξέρεις στην εποχή μας είναι δύσκολο το κομμάτι των ονείρων. Εγώ τα τελευταία χρόνια δεν κάνω όνειρα, αλλά αν αφήσω τον εαυτό μου να φανταστεί ιδανικά θα ήθελα να έχω μία μπάντα με ανθρώπους που αγαπάω και που με αγαπάνε, να μας αρέσουν τα ίδια πράγματα και να γυρίζουμε σε πόλεις και χωριά για να παίζουμε τα τραγούδια μας.
«Η ψυχή μου έχει κατέβει σ’ απεργία» λες σε έναν άλλο στίχο σου. Πότε θα λήξει λες αυτή η «απεργία» που αφορά με έναν τρόπο όλη την νέα γενιά;
Αυτό το τραγούδι μου είναι δέκα ετών πια, από τα πιο παλιά που έχω γράψει και δυστυχώς όσο προχωράει ο καιρός γίνεται πιο επίκαιρο. Γενικά, θα ήταν καλό να στραφούμε περισσότερο στον εαυτό μας, στην αυτοπαρατήρηση, για να εξελιχθούμε και να δούμε τι συμβαίνει, τι πάει στραβά, ο καθένας με τον εαυτό του. Αν αρχίσει ο κόσμος να σκέφτεται λίγο διαφορετικά υπάρχει μια ελπίδα τα πράγματα να εξελιχθούν.
Info
Αυτή την περίοδο, η Μαργαρίτα Λιτητάρη συνεχίζει τις ηχογραφήσεις για τον δίσκο που θα κυκλοφορήσει μαζί με τον Κλεόδημο Δελήμπαλτα, ο οποίος θα αποτελείται από έξι τραγούδια του καθένα.
Είναι στην ομάδα κουκλοθεάτρου «Ξέφρενη Χελώνα» μαζί με την Κορίνα Αθανασούλα, συνοδεύει μουσικά τις αφηγήσεις παραμυθιών της Κυριακής Δούδη και συνεργάζεται επίσης με την Μαρία Θωίδου.
Με τον Γιώργο Καλλιφατίδη και τον Περικλή Βραχνό παρουσιάζουν σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης ένα πρόγραμμα με δικά της τραγούδια, αλλά και παραδοσιακά, ρεμπέτικα και κομμάτια αγαπημένων ερμηνευτών.
Facebook profile: Μαργαρίτα Λιτητάρη